Metody partycypacji społecznej jako obrona dobra wspólnego w procesach wielkich inwestycji. Między językiem wzorców i deliberacją / Krzysztof Kwiatkowski // W: Wielkie inwestycje publiczne w miastach ... więcej

Metody partycypacji społecznej jako obrona dobra wspólnego w procesach wielkich inwestycji. Między językiem wzorców i deliberacją / Krzysztof Kwiatkowski // W: Wielkie inwestycje publiczne w miastach aglomeracji : region – miasto – wieś : praca zbiorowa. T. 1 / pod red. Krzysztofa Gasidło, Tomasza Bradeckiego. – Gliwice : Wydaw. Politechniki Śląskiej, 2016. – (Monografia / Politechnika Śląska ; 636). – S. 106-119 : rys., tab. – Bibliogr. 10 poz., Streszcz., Abstr. – Tyt. streszcz.: Social involvement methods – protection of common goodin major investments. Between pattern language and deliberation. – ISBN 978-83-7880-431-4

Partycypacja i konsultacje społeczne stają się istotnym elementem procesów wdrażania wielkich inwestycji chroniącym interesy dobra wspólnego. Obecnie stosowane procedury, zwłaszcza w Polsce, cechuje ... więcej

Partycypacja i konsultacje społeczne stają się istotnym elementem procesów wdrażania wielkich inwestycji chroniącym interesy dobra wspólnego. Obecnie stosowane procedury, zwłaszcza w Polsce, cechuje powierzchowny i pozorny charakter. Można wyróżnić trzy główne przyczyny owego stanu rzeczy. Pierwszą jest bierność społeczna i niechęć ludzi do angażowania się w procedury. Drugą, w pewnym sensie podstawową, bo mogącą zdeformować w sposób niezamierzony wyniki procedur, jest deficyt informacji na temat przeprowadzanych badań ich uczestników. Deformacje samego przebiegu procedur są trzecim czynnikiem wpływającym na ich małą efektywność. Mogą one przybrać spektrum możliwości: od anarchizowania obrad do przedwczesnego (i powierzchownego) wypracowania konsensusu. Usprawnieniu procedur służą narzędzia związane z instrumentarium różnych dziedzin nauki. Narzędziami powiązanymi z teorią architektury są próby kreowania języka umożliwiającego porozumienie i zaistnienie przestrzeni intersubiektywnej pomiędzy różnymi podmiotami procesu inwestycyjnego (wśród nich: język wzorców Alexandra, scenariusze „kreowania miejsc” fundacji Project for Public Spaces, katalogi – instrukcje tworzone w ramach ruchu co-housing i in.). Najnowszą tendencją są próby transpozycji wzorców mechanizmów politycznych w procedurach partycypacji i konsultacji społecznych (Chantal Mouffe, Markus Miessen). Taką próbą jest sondaż deliberatywny wykreowany przez Jamesa Fishkina z Uniwersytetu Stanforda. Celem sondażu jest uzyskanie świadomych, przemyślanych opinii uczestników na temat określonych problemów miast uzyskanych podczas obrad połączonych z prezentacją szerokiego spektrum stanowisk eksperckich. Uzupełnieniem idei sondażu mogłaby być moim zdaniem koncepcja stworzenia centrów architektury, zawierających prócz pomieszczeń dla debat i np. dla organizacji pozarządowych kompleksowe laboratoria dokonujące wszechstronnych badań i analiz przewidywanych inwestycji.

Social involvement and consultations are becoming a crucial part of implementing major investments protecting the common good. The current procedures, especially in Poland, are deceptive and superficial. ... więcej

Social involvement and consultations are becoming a crucial part of implementing major investments protecting the common good. The current procedures, especially in Poland, are deceptive and superficial. This situation can be explained be three main reasons: social passiveness and people’s reluctance towards involvement in procedures; deficit of information on the results of the procedures among participants (in a sense, it is the most crucial reason because it can by accident deform procedures results); deformation of the procedure proces itself. In order to improve the procedures, tools of other fields should be implemented. One of the tools which are associated with the theory of architecture are attempts to create the language which would allow to interact and create intersubiective space between different subjects of investement processes (e.g. Alexander’s language patterns, schemes of ‘placemaking’ by the organization Project for Public Spaces, instructions created by co-housing movement). The most recent tenedencies are attempts of transposition of the political mechanisms into the procedures of social involvement and consultations (Chantal Mouffe, Markus Miessen). One of these attempts is the deliberative opinion poll invented by James Fishkin of Stanford University. The attempt aimed at collecting well-considered and thought-through opinions of participants. The collected opinions had been shaped beforehand during the debates and presentations delivered by various experts. In my opinion, an idea of centres for architecure could be a missing part of the concept of the deliberative opinion poll. The centres would consist of debating rooms, rooms for nongovermental organisations, and complex laboratories for varied research and analyses of future investments.