W artykule omówiono zagadnienie fizycznej interakcji z dziedzictwem przeszłości. Czołowy angielski teoretyk konserwacji – John Ruskin, pisząc o zabytkach, stwierdził, że „nie mamy najmniejszego ... więcej

W artykule omówiono zagadnienie fizycznej interakcji z dziedzictwem przeszłości. Czołowy angielski teoretyk konserwacji – John Ruskin, pisząc o zabytkach, stwierdził, że „nie mamy najmniejszego prawa ich dotykać”. W tym samym czasie francuski restaurator – Violet le Duc – zajął przeciwne stanowisko, zachęcając współczesnych do podjęcia twórczej współpracy z reliktami przeszłości. Kontrowersja sprzed ponad stu pięćdziesięciu lat nadal pozostaje kluczowa, a społeczeństwa na przestrzeni historii, różnie to motywując, przyznają sobie prawa do dotyku. U progu XXI wieku, gdy tradycyjna rzeczywistość zaczyna przenikać się z rzeczywistością wirtualną, doświadczamy nowych rozterek: czy faktycznie nadal potrzebujemy fizycznego kontaktu z autentycznym obiektem w erze, w której nasza percepcja może zostać usatysfakcjonowana dzięki multimediom? Ludzka potrzeba kreacji i eksperymentowania może realizować się poza rzeczywistością fizyczną. Być może jest to dobry czas, aby powrócić do dawnego dylematu. Mamy wszak za sobą doświadczenia XX wieku, a przed sobą naglącą potrzebę zdefiniowania naszej relacji z obiektami historii, póki jeszcze całkiem nie wygasła w nas chęć ich rozumienia. Rozważania te zostaną zilustrowane na przykładach zmieniającego się stosunku do dziedzictwa przeszłości oraz najnowszych zjawisk, takich jak komercjalizacja czy rzeczywistość wirtualna.

W artykule przedstawiono wybrane zagadnienia dotyczące architektury Libanu w ciągu 60 lat istnienia tego powstałego w 1943 r. państwa. Dla ukształtowania tożsamości architektonicznej Libanu przyczyniły ... więcej

W artykule przedstawiono wybrane zagadnienia dotyczące architektury Libanu w ciągu 60 lat istnienia tego powstałego w 1943 r. państwa. Dla ukształtowania tożsamości architektonicznej Libanu przyczyniły się realizacje wybitnego polskiego modernisty Karola Schayera, ukazane w pracy na przykładzie budynku wydawnictwa Dar Al Sayad, z 1954 r. Katedra w Harrisie autorstwa Pierra El Khoury, meczet Mohammad Al Amin w Bejrucie autorstwa Azmi Fakhuri i Muzeum Oporu w Mleeta, to charakterystyczne obiekty użyteczności publicznej 3 głównych libańskich grup wyznaniowych: maronitów, sunnitów i szyitów. Odbudowa centrum Bejrutu po wojnie domowej z lat 1975–1990 i rola firmy Solidere w tym przedsięwzięciu, ukazana jest w dalszej część pracy. Prezentuje ona m.in. projekt nowego bejruckiego targowiska autorstwa Rafaela Moneo, prace rzeźbiarzy i architektów krajobrazu, takich jak np. Xaviera Corbero i Vladimira Djurovica, a także dyskusję związaną z ostatnią realizacją Stevena Holla zwaną Oliwkową Zatoką wobec jej wpływu na zaprojektowany w latach 30. XX w. hotel St. Georges autorstwa Augusta Perreta. Dalej na wybranych przykładach projektów Zaha Hadid i Bernarda Khoury zaprezentowano architekturę chrześcijańskiego Bejrutu Wschodniego i muzułmańskiego Bejrutu Zachodniego. Na koniec zaprezentowano realizacje Targów w Trypolisie im. Rashida Karami autorstwa Oskara Niemeyera oraz eksperymenty architektoniczne w regionie Gór Libanu.

Nowy Jork jest miastem bezustannych przemian, zmienia swoje oblicze, co widoczne jest na każdym kroku. Dziesiątki dźwigów widocznych w panoramie miasta świadczą o tym, że kryzys gospodarczy to już ... więcej

Nowy Jork jest miastem bezustannych przemian, zmienia swoje oblicze, co widoczne jest na każdym kroku. Dziesiątki dźwigów widocznych w panoramie miasta świadczą o tym, że kryzys gospodarczy to już historia. Buduje się dużo, jednak najbardziej spektakularna architektura to ta związana z użytecznością publiczną. Jaka jest współczesna architektura użyteczności publicznej Nowego Jorku? Co ją cechuje, w jakim kierunku zmierza? Jaka funkcja jest dominująca? Czy obiekty projektowane przez czołowych architektów na świecie wyznaczają nowe trendy? A może to „pokaz sił” i umiejętności? Czy w konfrontacji z obiektami poznanymi w innych częściach świata architekturę Nowego Jorku cechuje odmienność czy raczej podobieństwo w jej kształtowaniu?

W artykule przedstawiono historyczne studium rozwoju miast antycznych na przykładzie Puli. Zanalizowano relacje polityczne, społeczne oraz geograficzne, pełniące dominującą rolę w życiu miasta. ... więcej

W artykule przedstawiono historyczne studium rozwoju miast antycznych na przykładzie Puli. Zanalizowano relacje polityczne, społeczne oraz geograficzne, pełniące dominującą rolę w życiu miasta. Scharakteryzowano wpływ powyższych czynników na ukształtowanie struktury przestrzennej i wizualnej miasta.

Artykuł przedstawia historie powstania Kamiennego domu – Steinhous, projektu Gunther Domenig. Niewielkich gabarytów budynek stał się ikoną XX wiecznej architektury, jego rewolucyjny kształt wpłynął ... więcej

Artykuł przedstawia historie powstania Kamiennego domu – Steinhous, projektu Gunther Domenig. Niewielkich gabarytów budynek stał się ikoną XX wiecznej architektury, jego rewolucyjny kształt wpłynął na następne pokolenia architektów i przyczynił się do powstanie nowych nurtów w architekturze współczesnej.

W artykule przedstawiono zmiany jakie zaszły w strukturze urbanistycznej Rzymu w okresie baroku. Inicjatorem przebudowy miasta, podyktowanej głównie względami ideologicznymi, był papież Sykstus V, ... więcej

W artykule przedstawiono zmiany jakie zaszły w strukturze urbanistycznej Rzymu w okresie baroku. Inicjatorem przebudowy miasta, podyktowanej głównie względami ideologicznymi, był papież Sykstus V, który zlecił jednemu z największych twórców epoki – architektowi Domenico Fontanie – projekt przebudowy struktury urbanistycznej miasta. Przebudowa ta miała być symbolem powrotu papieży do Rzymu, a także miała usprawnić komunikację między najważniejszymi bazylikami w mieście: S. Trinita dei Monti, S.M. Maggiore, S. Giovanni in Laterano i S. Croce in Gerusaleme. Wówczas zaplanowano także budowę najważniejszych wnętrz urbanistycznych tego okresu: placu przed bazyliką św. Piotra, placu Navona, Schodów Hiszpańskich oraz placu del Popolo. Zmiany jakie zaszły w tkance Rzymu w związku z planem Fontany do dzisiaj są czytelne w układzie urbanistycznym miasta, a zaprojektowane wówczas place stanowią centrum życia kulturalnego i turystycznego.

W artykule opisano przykłady współczesnych realizacji architektonicznych Barcelony i Madrytu, w których materiałem wykończeniowym, determinującym końcowy efekt estetyczny fasady są betonowe prefabrykaty. ... więcej

W artykule opisano przykłady współczesnych realizacji architektonicznych Barcelony i Madrytu, w których materiałem wykończeniowym, determinującym końcowy efekt estetyczny fasady są betonowe prefabrykaty. Autor dokonuje analizy możliwości w zakresie sposobów komponowania elewacji oraz ograniczeń, jakie stwarza zastosowana technologia. Poruszone zostają również zagadnienia związane z wpływem wybranych rozwiązań fasadowych na ograniczenie zużycia energii oraz na kształtowanie funkcji budynku. Rozwój, jaki nastąpił w tej dziedzinie dał współczesnym architektom ogromne spektrum możliwości w zakresie kształtowania formy, koloru, faktury i wytrzymałości prefabrykatów, co przekłada się na dużą liczbę ciekawych obiektów powstałych w ciągu kilku ostatnich lat.

W artykule przedstawiono współczesne idee kształtowania zabudowy mieszkaniowej w powiązaniu z przyrodą, a przede wszystkim klimatem i słońcem. W oparciu o studia autorskie zaprezentowano najnowsze ... więcej

W artykule przedstawiono współczesne idee kształtowania zabudowy mieszkaniowej w powiązaniu z przyrodą, a przede wszystkim klimatem i słońcem. W oparciu o studia autorskie zaprezentowano najnowsze realizacje austriackie. Działania na rzecz zrównoważonej architektury i urbanistyki podejmowane są w tym kraju w różnej skali, od realizacji całych dzielnic, większych osiedli, po niewielkie zespoły mieszkaniowe i pojedyncze budynki. Charakteryzuje je dążenie do uzyskania struktur urbanistycznych oszczędnych i zwartych łączących komfort mieszkańców z komfortem przyrody.

Proces przebudowy i dostosowania historycznych centrów miejskich do wymogów współczesnego prawa i nowych funkcji użytkowych ma charakter ciągły. Ochrona dziedzictwa niesie za sobą odpowiedzialność ... więcej

Proces przebudowy i dostosowania historycznych centrów miejskich do wymogów współczesnego prawa i nowych funkcji użytkowych ma charakter ciągły. Ochrona dziedzictwa niesie za sobą odpowiedzialność za decyzje projektowe o dobór rozwiązań, aby służyły one zarówno właścicielom tych obiektów, ich użytkownikom, jak i całej ludzkości. Coraz częściej spotyka się realizacje stosujące najnowsze osiągnięcia z dziedzin technologii i materiałów budowlanych, takich jak przeszklenia i konstrukcje szklane. Pozwalają one na ograniczenie mechanicznego wpływu na chroniony obiekt, stanowią pełną barierę dla warunków atmosferycznych i zanieczyszczeń, szeregu zagrożeń przy jednoczesnym zapewnieniu wglądu i dostępowi światła słonecznego. Dodatkowo redukcji ulegają detale architektoniczne oraz elementy dodatkowe, dzięki czemu osłabiony zostaje wpływ wizualny tego typu rozwiązań na tkankę istniejącą. Zagadnienia związane z możliwościami zastosowania przegród i elementów szklanych w tego typu realizacjach przedstawiono na wybranych przykładach obiektów zlokalizowanych w Rzymie.

W artykule zwrócono uwagę na aktualność problemu rozwoju funkcji biurowych oraz jej wpływu na przestrzeń miasta. Przedstawiono także współczesne sposoby rozmieszczenia funkcji biurowych na przykładzie ... więcej

W artykule zwrócono uwagę na aktualność problemu rozwoju funkcji biurowych oraz jej wpływu na przestrzeń miasta. Przedstawiono także współczesne sposoby rozmieszczenia funkcji biurowych na przykładzie Londynu. Scharakteryzowano w zwarty sposób konkretne realizacje oraz wskazano kierunki rozwoju aglomeracji w kontekście funkcji biurowej.

Kierunek poszukiwań opisanych w artykule obiektów wynikał z przemyśleń związanych z teorią naprowadzającą na trop odmienności metody czy też drogi kreowania współczesnej architektury w fazie ... więcej

Kierunek poszukiwań opisanych w artykule obiektów wynikał z przemyśleń związanych z teorią naprowadzającą na trop odmienności metody czy też drogi kreowania współczesnej architektury w fazie idei. Czym kieruje się architekt XXI wieku, szukając rozwiązań? Warto dostrzec różnice w podejściu do kształtowania przestrzeni i zastosowanych w niej środków wizualnych. Funkcja i narzędzia wizualne, a więc forma, kolor, faktura, światło są bytem homogenicznym w fazie powstawanie idei! Skoro percepcja wzrokowa nie jest procesem jedynie zmysłowym, to można dojść do wniosku, że kreatywność architektów angażuje szersze spektrum narzędzi niż dotychczas! Kilka wybranych i poddanych analizie przykładów jest niejako dowodem na powyższą tezę. Zwiększa to dozę interaktywności samej architektury, staje się ona bardziej wymagająca i edukująca, a zarazem niepozbawiona piękna. Jest sztuką.