Niniejszy artykuł autor dedykuje Profesorowi Tadeuszowi Bartkowiczowi jako wyraz wdzięczności za to, że nauczył swoich studentów szanować wartości decydujące o harmonii środowiska i wskazał ... więcej

Niniejszy artykuł autor dedykuje Profesorowi Tadeuszowi Bartkowiczowi jako wyraz wdzięczności za to, że nauczył swoich studentów szanować wartości decydujące o harmonii środowiska i wskazał im drogę uprawiania sztuki urbanistycznej, na której wiedza i umiejętności inżynierskie spotykają się z poetycką wrażliwością, a projektowanie miasta jest zarazem formą dotykania rzeczywistości i przybliżania jej do archetypów, jakimi od zarania kultury urbanistycznej wyrażano szacunek i podziw wobec praw natury.
Z perspektywy ekologicznej, urbanistyka to umiejętność budowania struktur podtrzymujących życie miejskie i sterowania ich rozwojem zgodnie z prawami natury i kultury oraz nauka o podstawach racjonalnego wykonywania tych zadań w ramach różnorodnych instytucji społeczeństwa obywatelskiego. W ujęciu tym kryteria ekologiczne muszą być logicznie skojarzone z pozostałymi wymiarami przestrzeni urbanistycznej, czyli innymi podstawowymi aspektami „porządku urbanistycznego”: kulturowym, społecznym, technicznym, ekonomicznym, prawnym, politycznym i menedżerskim.

Opracowane przez prof. Tadeusza Bartkowicza projekty kształtowania systemów zieleni ochronnej dla miast przemysłowych: Oświęcimia, Tarnowa i innych na początku lat 60. XX w. mają pionierski charakter. ... więcej

Opracowane przez prof. Tadeusza Bartkowicza projekty kształtowania systemów zieleni ochronnej dla miast przemysłowych: Oświęcimia, Tarnowa i innych na początku lat 60. XX w. mają pionierski charakter. Wyprzedzają one ujęcie problematyki ochrony środowiska, ekologii oraz idei zrównoważonego rozwoju w kształtowaniu miast i obszarów zurbanizowanych.
Wieloletnie własne badania naukowe i doświadczenia projektowe, dotyczące kształtowania środowiska miejskiego, zostały zastosowane w projekcie „Studium uwarunkowań i kierunków rozwoju Tarnowa” przez autorów: prof. Barbarę Bartkowicz i prof. Tadeusza Bartkowicza.
Te opracowania pokazują rolę urbanistyki i planowania przestrzennego w urzeczywistnianiu idei ekologii i zrównoważonego rozwoju w przestrzeni miast. Stanowią także osobisty wkład autorów w rozwój teorii i praktyki w dziedzinę urbanistyki i planowania przestrzennego.

W ciągu swojego dwustuletniego rozwoju przemysł wytworzył i ukształtował różne formy i sposoby użytkowania terenów zieleni. Są to między innymi strefy ochronne, działki pracownicze, parki przyzakładowe, ... więcej

W ciągu swojego dwustuletniego rozwoju przemysł wytworzył i ukształtował różne formy i sposoby użytkowania terenów zieleni. Są to między innymi strefy ochronne, działki pracownicze, parki przyzakładowe, zieleń remediacyjna. Obszary takie powinny być postrzegane jako element cywilizacji przemysłowej, podobnie jak taśma produkcyjna, hipermarket czy osiedle robotnicze. W artykule przedstawiono proces powstawania różnego typu obszarów zieleni „przemysłowej” wraz ze zmieniającymi się relacjami pomiędzy przemysłem a środowiskiem naturalnym i społecznym.

Wśród różnorodnych tendencji kształtowania przestrzeni pod wpływem idei ochrony środowiska można wyróżnić kilka głównych nurtów, które znajdują odzwierciedlenie zarówno w skali regionalnej ... więcej

Wśród różnorodnych tendencji kształtowania przestrzeni pod wpływem idei ochrony środowiska można wyróżnić kilka głównych nurtów, które znajdują odzwierciedlenie zarówno w skali regionalnej (charakterystycznych dla obszarów wielkich miast), jak i poszczególnych terenów w skali lokalnej. Te przedsięwzięcia scharakteryzowane i ilustrowane wybranymi przykładami działań z obszaru całego świata skonfrontowano z dokonaniami w zakresie ochrony środowiska i ich skutkami dotyczącymi kształtu przestrzeni, jakie zaistniały w regionie małopolskim i w jego sąsiedztwie. Wyodrębniono następujące grupy działań zmierzające do ochrony środowiska, które są związane ze zwiększeniem powierzchni podlegającej różnego rodzaju prewencji dotyczącej ograniczonego użytkowania, z pozyskiwaniem nowych źródeł energii i wznoszeniem odpowiednich urządzeń, z wielokierunkową aktywnością dążącą do poprawy środowiska zamieszkania człowieka, propagowaniem wypoczynku i lecznictwa w naturalnym lub nieznacznie przekształconym środowisku, z rewitalizacją terenów zdegradowanych – przywracanie ich do użytkowania oraz z kreacją prądów i kierunków artystycznych propagujących ochronę środowiska.

Przedmiotem pracy jest prezentacja idei związanych z poszukiwaniem równoważenia środowiska zbudowanego i środowiska przyrody na przykładzie współczesnych miast europejskich. Omówiono możliwości ... więcej

Przedmiotem pracy jest prezentacja idei związanych z poszukiwaniem równoważenia środowiska zbudowanego i środowiska przyrody na przykładzie współczesnych miast europejskich. Omówiono możliwości inicjowania i realizacji działań programowych i przestrzennych na rzecz ekologii miasta. Należą do nich m.in. rozwiązania urbanistyczno-architektoniczne uwzględniające oszczędną gospodarkę: terenem, wodą, energią, surowcami, materiałami budowlanymi (recykling), a także zwiększanie komfortu życia mieszkańców. Podejście do miasta jak do ekosystemu powoduje, że elementy przyrody stają się integralnymi składnikami struktury urbanistycznej.

W artykule przedstawiono ekosystemowe podejście do planowania rozwoju. Pod uwagę były brane korzyści, których doświadczamy z usług ekosystemu i ich rola w kształtowaniu dobrobytu. Proponuje się ... więcej

W artykule przedstawiono ekosystemowe podejście do planowania rozwoju. Pod uwagę były brane korzyści, których doświadczamy z usług ekosystemu i ich rola w kształtowaniu dobrobytu. Proponuje się równoważne na gruncie wartości materialnych traktowanie tych usług z korzyściami, które przynosi rozwój. Równie ważne jest poznanie zależności występujących pomiędzy jakością usług ekosystemowych i przebiegiem naturalnych procesów i funkcji oraz poziom wrażliwości rozpatrywanego systemu. Na tej podstawie jest możliwe zdefiniowanie zasad planowania przeznaczenia gruntu, rozpatrując co jest niezbędne dla kreowania struktur ekosystemu oraz dla budowania powiązań pomiędzy naturalnymi i zabudowanymi fragmentami przestrzeni. Zgodnie z tym przeprowadzono analizę ekosystemu plaż i wydm nadmorskich, dostarczanych usług oraz powiązanie środowiska zabudowanego z naturalnym. Obiektem badań były plaże w miejscowościach nadmorskich w Algarve (Portugalia), gdzie zastosowano inne niż tradycyjnie konserwatorskie podejście do zagospodarowania i ochrony wydm nadmorskich. Do ich oceny zastosowano kryteria środowiskowe i ekonomiczne. Wykazano, że tradycyjne rozwiązania, spotykane np. w Polsce, ograniczały skalę rozwoju, nie chroniąc skutecznie wydmy z roślinnością przed wydeptywaniem. Nowatorskie podejście w Algarve umożliwiło rozwój regionu na skalę przemysłu turystycznego i efektywną ochronę wydm i ich funkcji ochrony lądu przed ekspansją wód oceanu. Rozwiązania te wykazują cechy trwałego rozwoju.

Punktem odniesienia próby oceny planowania przestrzennego w Polsce jest jego systemowość. Stąd też formułowany jest zarys koncepcji systemu w tej dziedzinie, który jest skuteczniejszy niż obecne ... więcej

Punktem odniesienia próby oceny planowania przestrzennego w Polsce jest jego systemowość. Stąd też formułowany jest zarys koncepcji systemu w tej dziedzinie, który jest skuteczniejszy niż obecne narzędzia poprawy ładu przestrzennego. W proponowanym systemie należy zadbać o jego podstawowe cechy, w tym: spójność wewnętrzną i zewnętrzną (z otoczeniem), selektywne wyodrębnienie elementów ze zbioru zjawisk i procesów składających się na gospodarkę przestrzenną kraju, ciągłość sprawnego funkcjonowania systemu i możliwość jego samoregulacji, zasilanie i inne cechy. Systemowy charakter planowania i zarządzania przestrzenią może dać wiele spodziewanych i nieznanych efektów, w tym związanych z oszczędnym wykorzystaniem zasobów przestrzeni, a zatem ochroną środowiska.

W artykule podjęto zagadnienia związane z zakresem i metodami wprowadzania do procesu dydaktycznego na wydziałach architektury tematyki ochrony środowiska. Praktyka zawodowa architekta i urbanisty ... więcej

W artykule podjęto zagadnienia związane z zakresem i metodami wprowadzania do procesu dydaktycznego na wydziałach architektury tematyki ochrony środowiska. Praktyka zawodowa architekta i urbanisty jest zawsze związana z przekształcaniem istniejącego środowiska. Konieczne jest zwrócenie uwagi na wpływ działalności inwestycyjnej, wynikającej z realizacji obiektów architektonicznych i rozwiązań planistycznych, na jakość życia mieszkańców, zasoby przyrodnicze i kulturowe. Główne problemy poruszane w artykule to: określenie podstawowego zakresu wiedzy ekologicznej niezbędnej dla studenta architektury, efekty obecnej metody nauczania w zakresie ochrony środowiska na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, a także wymagania w zakresie znajomości zagadnień środowiskowych w standardach kształcenia dla kierunku studiów architektura i urbanistyka. Podjęcie dyskusji na ten temat jest niezwykle istotne ze względu na dynamiczne przekształcenia przestrzeni w Polsce zarówno w obszarach miejskich, wiejskich, jak i na terenach otwartych.