Przestrzeń publiczna jako tworzywo w strukturze miejskiej / Hanna Hrehorowicz-Gaber // W: Przedmiot - architektura - miasto. T. 2, Perspektywa architektoniczna / pod red. Magdaleny Berlińskiej i Agnieszki ... więcej

Przestrzeń publiczna jako tworzywo w strukturze miejskiej / Hanna Hrehorowicz-Gaber // W: Przedmiot - architektura - miasto. T. 2, Perspektywa architektoniczna / pod red. Magdaleny Berlińskiej i Agnieszki Kurkowskiej ; Politechnika Koszalińska. – Koszalin : Wydaw. Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 2017. – (Monografia / Politechnika Koszalińska. Instytut Wzornictwa). – S. 21-29 : il. – Bibliogr. s. 27-28, Streszcz., Summ. – Na publ. ISSN 0239-7129 oraz nr 330 odnosi się do pierwotnego tyt. serii: Monografie / Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie. – ISBN 978-83-7365-457-0

Miasto to struktura wielowątkowa. Miasto jednak to przede wszystkim ludzie. Jako struktura urbanistyczna powinno ono tworzyć wygodną przestrzeń dla mieszkańców. Wiązać ich subiektywne przestrzenie ... więcej

Miasto to struktura wielowątkowa. Miasto jednak to przede wszystkim ludzie. Jako struktura urbanistyczna powinno ono tworzyć wygodną przestrzeń dla mieszkańców. Wiązać ich subiektywne przestrzenie w całość, łączyć nowe z istniejącym. Rozważania nad miastem mogą być prowadzone w różnej skali dokładności np. w regionalnej - gdzie miasto występuje jako element w sieci powiązań z otoczeniem. Miasto jednak można rozważać jako samodzielny organizm analizując układ jego przestrzeni publicznych i wewnętrznych powiązań. W skali człowieka to właśnie przestrzeń publiczna jest obrazem miasta w naszych oczach. To place, ulice, parki pozostają w nas jako odcisk w pamięci – mapa mentalna. Dbałość o ten element struktury miejskiej jest obowiązkiem wielu specjalistów w tym architektów, urbanistów ale także socjologów, psychologów społecznych i designerów. Przestrzeń publiczna dla mieszkańców jest symbolem ich tożsamości. Zmienia się w czasie tak jak zmienia się jej otoczenie. Czasem podlega gentryfikacji, czasem przemiana ta oznacza upadek i degradację. Wpływ na to ma wiele czynników. Przekształcenia placów, ulic, dzielnic wymagają zaangażowania nie tylko projektantów ale przede wszystkim odbiorców i jej użytkowników. Partycypacja społeczna na poziomie podstawowym struktury miejskiej czyli decydowanie o swojej najbliższej przestrzeni wiąże mieszkańców, tworzy ich niepowtarzalną przestrzeń, z którą się uosabiają i nadają jej własną tożsamość. Inspirowanie do takich działań wplecione w proces dydaktyczny spełnia dwojakie zadanie. Naucza respektowania oczekiwań odbiorcy a użytkownika przestrzeni inspiruje i poszerza spojrzenie na otaczającą przestrzeń.

The city is a multi-layered structure. However, above all, the city is about the people. As an urban structure it should create a comfortable space for the residents. Bind their subjective spaces together, ... więcej

The city is a multi-layered structure. However, above all, the city is about the people. As an urban structure it should create a comfortable space for the residents. Bind their subjective spaces together, connect the new with the existing. Considerations over the city can be conducted on a different scale of accuracy, e.g., regional – where the city occurs as an element in the network of links with the environment. However, the city can be considered as an independent body by analysing the system of its public spaces and internal connections. In the human scale it is the public scale that is the image of the city in our eyes. The squares, streets, parts remain as an imprint in our memory – a mental map. The attention to this element of the urban structure is the responsibility of many specialists, including architects, urban planners, but also sociologists, social psychologists and designers. The public space for the residents is a symbol of their identity. It changes over time as does it surrounding. Sometimes it is subject to gentrification, sometimes this change means the fall an degradation. This is due to many factors. Transformations of squares, streets, districts require the involvement not only of the designers, but most of all of all recipients and its users. Social participation at the basic level of the urban structure, that is determining its nearest space, joins the residents, creates their unique space with which they identify and to which they give their own identity. Inspiring such activities interwoven into the teaching process fulfils the twofold task. It teaches respect for the customer’s expectations, and it inspires the user of the space and broadens the view on the surrounding space.