Miejsce teatralne dla otwartej wspólnoty / Magdalena Kozień-Woźniak // W: Integracja sztuk wszelkich w XXI wieku : architektura teatru [Dokument elektroniczny] / red. nauk. Grzegorz Rzepecki ; Uniwersytet ... więcej

Miejsce teatralne dla otwartej wspólnoty / Magdalena Kozień-Woźniak // W: Integracja sztuk wszelkich w XXI wieku : architektura teatru [Dokument elektroniczny] / red. nauk. Grzegorz Rzepecki ; Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Zakład Architektury i Urbanistyki. – Bydgoszcz : Wydawnictwa Uczelniane Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego, 2018. – S. 77-83 : fot., rys. – Tryb dostępu: http://dlibra.utp.edu.pl/dlibra/publication/1304?tab=1. – Bibliogr. 11 poz., Streszcz., Summ. – Tyt. streszcz.: The theatre place for an open community. – ISBN 978-83-65603-65-4

W drugiej dekadzie XXI wieku zagadnienie wykluczenia wydaje się być wciąż aktualne. Odnosi się ono w szczególności do trwającego w Europie kryzysu migracyjnego, dotycząc również nadal obecnej ... więcej

W drugiej dekadzie XXI wieku zagadnienie wykluczenia wydaje się być wciąż aktualne. Odnosi się ono w szczególności do trwającego w Europie kryzysu migracyjnego, dotycząc również nadal obecnej dyskryminacji płci, rasy, wyznania. Podjęcie wyzwania zbudowania otwartej wspólnoty nie polega na pokonaniu odmienności, ale na próbie jej zrozumienia. Jak miejsca teatralne stawać się mogą zmiennym i otwartym polem dyskusji i uczestnictwa, wspólnego poszukiwania, tworzenia wartości? Przykładami mogą być Teatro Oficina w São Paulo z 1982 roku autorstwa Liny Bardi, Marcelo Suzuki i Edsona Elito, gdzie cała ulica bierze udział w spektaklu, wszystko i wszyscy są zarazem elementami i postaciami sztuki, która się tam dzieje. Próbą zestawienia przestrzeni teatralnej z przestrzenią kulturową jest projekt Nowego Teatru w Warszawie (2009) autorstwa Kozień Architekci. Tu teren widowiska rozciągać się może od wnętrza przemysłowej XIX-wiecznej hali, poprzez teren pod zawieszoną belką-mostem ku falującej powierzchni parku. Jednocześnie wszystkie te przestrzenie mogą zostać oddane codzienności, być dostępne dla każdego przypadkowego nawet przechodnia. Poszukiwania te stanowią krok ku budowaniu miejsc dla otwartej wspólnoty.

In the second decade of the 21st century, the issue of exclusion seems to be still valid. In particular, it refers to the ongoing migration crisis in Europe and also concerns the ongoing discrimination ... więcej

In the second decade of the 21st century, the issue of exclusion seems to be still valid. In particular, it refers to the ongoing migration crisis in Europe and also concerns the ongoing discrimination of sex, race and religion. Taking up the challenge of building an open community is not about overcoming differences but about trying to understand them. How can theater venues become a variable and open field of discussion and participation, joint search, value creation? Examples include the Teatro Oficina in São Paulo built in 1982, designed by Lina Bardi, Marcelo Suzuki and Edson Elito. The whole street takes part in the performance, everything and everyone are both elements and figures of art that happens there. The project of Nowy Teatr in Warsaw (2009) by Kozień Architekci is an attempt to combine theater space with cultural space. Here, the spectacle area may extend from the industrial interior of a nineteenth-century hall, through the area under the suspended beam-bridge to the undulating surface of the park. At the same time, all these spaces can be given to everyday life, accessible even to passers-by. These two architectural interventions are a step towards building places for an open community.