[Krakowski klasztor kamedułów...] / Zbigniew Myczkowski // W: Pustelnia Złotego Lasu w Rytwianach 1617-2017 / red. ks. Wiesław Kowalewski, Katarzyna Curyło, Barbara Jelonek. – Rytwiany : [Stowarzyszenie ... więcej

[Krakowski klasztor kamedułów...] / Zbigniew Myczkowski // W: Pustelnia Złotego Lasu w Rytwianach 1617-2017 / red. ks. Wiesław Kowalewski, Katarzyna Curyło, Barbara Jelonek. – Rytwiany : [Stowarzyszenie Miłośników Pustelni Złotego Lasu], 2017. – S. 76-78 : il. kolor. – Streszcz. pol. – Tyt. okł.: 400 lat Pustelni Złotego Lasu w Rytwianach. – Jubileusz 400-lecia fundacji kamedulskiego eremu w Rytwianach. – ISBN 978-83-948348-0-7

Wydaje się, że docelowa postać ogrodów kamedulskich w Pustelni Złotego Lasu nie jest jeszcze wystarczająco rozeznana i zdefiniowana. Na pewno należy rozważyć dalsze dopełnienie układu i kompozycji ... więcej

Wydaje się, że docelowa postać ogrodów kamedulskich w Pustelni Złotego Lasu nie jest jeszcze wystarczająco rozeznana i zdefiniowana. Na pewno należy rozważyć dalsze dopełnienie układu i kompozycji ogrodów, uwzględniającej drobniejsze, kwaterowe podziały. Wysoce pożądany jest powrót sadów, bez których trudno mówić o kamedulskim sposobie upraw i gospodarowania. Klimat spacerów i wędrówki właśnie pośród drzew owocowych zdecydowanie powinien wyprzedzić, idee „parkowe”, które można wprost realizować w bogactwie przyrody otaczającego lasu lub jego uroki „zapożyczać” z wnętrza ogrodów (śpiew ptaków, zapachy, leśny klimat niesiony łagodnym powiewem). Sady, jak widać na obrazach z przeszłości i z przykładu Bielan, muszą wręcz dominować. Zastanowić się także należy nad winnicą, ogrody użytkowe i zielniki ująć w drobne, wyraźnie wydzielone podziały i pełne kameralnej skali wnętrza, otoczone żywopłotami, rustykalnymi ogrodzeniami, pnączami na delikatnych trejażach. Tajemniczość i kameralność powinny zdominować tę przestrzeń. Można i należy stwierdzić, że unikatowa historyczna i zabytkowa kompozycja przestrzenna Złotego Lasu i Pustelni w Rytwianach, ze znakomicie pomyślaną i realizowaną jej współczesną funkcją – zapisuje się w księdze polskiego krajobrazu i dziejów Kościoła w sposób niezwykły. Ale właśnie ta księga wymaga tego, aby ją odczytywać ze szczególną starannością, nie wyrywać żadnej stronicy, chronić i dbać (co jest realizowane w sposób wybitny) i na koniec – pisać jej dalsze dzieje w duchu kontynuacji tożsamości tego miejsca najwyższej próby.