Non-avant-garde contemporary architecture / Tomasz Kozłowski // W: Defining the architectural space – avant-garde architecture. Vol. 1 = Definiowanie przestrzeni architektonicznej – awangardy architektury ... więcej

Non-avant-garde contemporary architecture / Tomasz Kozłowski // W: Defining the architectural space – avant-garde architecture. Vol. 1 = Definiowanie przestrzeni architektonicznej – awangardy architektury / sci. ed. Tomasz Kozłowski. – Wrocław : Oficyna Wydawnicza Atut – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe, 2022. – S. 75-82 : fot. – Bibliogr. 7 poz., Abstr., Streszcz. – doi: 10.23817/2022.defarch.1-8. – ISBN 978-83-7977-753-2

Architects try to pass for innovators. Novelty and the negation of memorised shapes have always been part of the artists’ activities. But can architecture and art change eternally? There are moments ... więcej

Architects try to pass for innovators. Novelty and the negation of memorised shapes have always been part of the artists’ activities. But can architecture and art change eternally? There are moments in art when recalling familiar shapes, though in new scales and other colours, is considered a path to novelty. Duchamp showed the artists the possibility of using a new path to uniqueness. However, his games with objects were sometimes unsightly, which is a somewhat questionable path in architecture addressed to a mass audience. Thus, familiar shapes appear in contemporary architecture and the slightly earlier one presented in a different, more innovative way. Novelty does not necessarily arise through the negation of the ‘old’. Architects want to create works that resemble nothing, yet are embraced by the public. This is a dilemma for the creators: they want to be avant-garde, but investors require them to build a form suitable for advertising. Perhaps this will be a rediscovered path for the emergence of other unknown architecture.

Architekci starają się uchodzić za nowatorów. Nowość i negowanie zapamiętanych kształtów jest wpisana w działania twórców od zawsze. Jednak czy architektura i sztuka może zmieniać się wiecznie? ... więcej

Architekci starają się uchodzić za nowatorów. Nowość i negowanie zapamiętanych kształtów jest wpisana w działania twórców od zawsze. Jednak czy architektura i sztuka może zmieniać się wiecznie? W sztuce są takie momenty, że przywoływanie znanych kształtów, lecz w nowych skalach i innej kolorystyce jest uznawana za drogę do nowości. Duchamp pokazał twórcom możliwość wykorzystania nowej drogi do niepowtarzalności. Jednak jego zabawy z przedmiotami bywały nieestetyczne, co w architekturze skierowanej do masowego odbiorcy jest drogą trochę wątpliwą. W architekturze współczesnej i tej trochę dawniejszej pojawiają się więc kształty znane, lecz przedstawione w inny, bardziej nowatorski sposób. Nowość czasem nie musi powstawać przez negację starego. Architekci chcą tworzyć dzieła, które nic nie przypominają, jednak są akceptowane przez odbiorców. To taki dylemat twórców, chcą być awangardowi, lecz inwestorzy wymagają od nich budowy formy nadającej się na reklamę. Może będzie to odkryta na nowo droga dla powstawania innej nieznanej architektury.