Obiekty wodociągowe i kanalizacyjne należą do obiektów strategicznej infrastruktury miejskiej. Muszą spełniać odpowiednie wymagania techniczne, ekonomiczne i niezawodnościowe. Kryteria niezawodnościowe ... więcej

Obiekty wodociągowe i kanalizacyjne należą do obiektów strategicznej infrastruktury miejskiej. Muszą spełniać odpowiednie wymagania techniczne, ekonomiczne i niezawodnościowe. Kryteria niezawodnościowe mogą być sformułowane w odniesieniu do wyznaczanych najczęściej miar niezawodności tych obiektów tj. stacjonarnego wskaźnika gotowości, średniego czasu pracy między uszkodzeniami, średniego czasu niesprawności czy intensywności uszkodzeń. Dlatego ważna jest umiejętność wyznaczania tych miar i umiejętność oceny popełnianego przy tym błędu. Podstawowymi źródłami błędów mogą być tzw. niepewność danych lub stosowanie uproszczonych modeli matematycznych. W pierwszym przypadku stosuje się metody rachunku przybliżonego (w tym klasyczne prawo propagacji błędów) lub odpowiednie metody statystyczne. W drugim przypadku błąd wynika z powszechnego stosowania praktycznych metod wyznaczania parametrów niezawodności. W ramach umowy wykazano przydatność oraz konieczność stosowania tych metod.

Both water supply and sewage utilities constitute a strategic municipal infrastructure. Hence, they have to comply with specific technical, economic and reliability standards. The reliability criteria ... więcej

Both water supply and sewage utilities constitute a strategic municipal infrastructure. Hence, they have to comply with specific technical, economic and reliability standards. The reliability criteria may be defined based on the reliability measures that are most commonly determined for these utilities, such as: stationary indicator of operational capacity, average operation time between subsequent failures, average non-operation time or failure rate. Therefore, the ability to determine these measures and to evaluate their possible errors is vital. The most frequent sources of errors are so called data uncertainty or application of simplified mathematical models. The former case results from employing methods of approximate calculus (including a classical law of errors propagation) or some statistical methods. In the latter case the error results from a popular use of practical methods of reliability parameters estimation. The work tries to prove that the methods are both useful and needed.