Teoria zbiorów rozmytych w zastosowaniu do mechaniki kompozytów : praca doktorska = Application of the fuzzy set theory in mechanics of composite materials / Piotr Kędziora. – Kraków, 2002. – 121 ... więcej

Teoria zbiorów rozmytych w zastosowaniu do mechaniki kompozytów : praca doktorska = Application of the fuzzy set theory in mechanics of composite materials / Piotr Kędziora. – Kraków, 2002. – 121 k. : rys., tab., wykr. – Politechnika Krakowska. Wydział Mechaniczny. – Promotor: dr hab. inż. Aleksander Muc, prof. PK. – Bibliogr. 118 poz., Streszcz., Summ.

W pracy przedstawiono możliwości i perspektywy zastosowania teorii zbiorów rozmytych do analizy i opisu numerycznego zniszczenia wielowarstwowych struktur kompozytowych wykonanych z kompozytów włóknistych ... więcej

W pracy przedstawiono możliwości i perspektywy zastosowania teorii zbiorów rozmytych do analizy i opisu numerycznego zniszczenia wielowarstwowych struktur kompozytowych wykonanych z kompozytów włóknistych o osnowie polimerowej (rozmyte sterowanie preskryptywne). Zaprezentowano sposób budowy ogólnego modelu numerycznego (metoda vertekstów) z wykorzystaniem pakietu MES. Przeprowadzono również szereg badań doświadczalnych i zaproponowano zastosowanie nowej metodyki opisu wyników analizy eksperymentalnej poprzez zbiory rozmyte (rozmyte sterowanie deskryptywne). Wprowadzony model numeryczny oraz metodyka opisu teoretycznego przy użyciu teorii zbiorów rozmytych zostały wykorzystane do analizy i opisu szeregu form zniszczenia konstrukcji kompozytowych (płyty i powłoki w ujęciu 2-W). Rozważono problematykę globalnej utraty stateczności, zniszczenia w sensie pękania pierwszej warstwy w laminacie (First-Ply-Failure) oraz delaminację stowarzyszoną z lokalną utratą stateczności sublaminatu. Odrębną grupę zagadnień związaną bezpośrednio z rozmytym sterowaniem preskryptywnym stanowi problematyka optymalizacji laminatu. W rozprawie podano ogólne sformułowanie tego problemu oraz przedstawiono rozwiązanie konkretnego przykładu numerycznego. Zbadanie optymalizacji sformułowano i rozwiązano stosując dyskretne zmienne decyzyjne oraz algorytmy genetyczne. Badania eksperymentalne dotyczyły prób rozciągania i zginania dla obciążeń statystycznych i zmęczeniowych.