Zastosowanie systemów pomiaru odkształceń w aparacie typu Ilizarowa do wspomagania procesu egalizacji kończyn w warunkach klinicznych : praca doktorska / Marek Kulig. – Kraków, 2003. – [10], 224 ... więcej

Zastosowanie systemów pomiaru odkształceń w aparacie typu Ilizarowa do wspomagania procesu egalizacji kończyn w warunkach klinicznych : praca doktorska / Marek Kulig. – Kraków, 2003. – [10], 224 s. : rys., schem., wykr. + CD. – Politechnika Krakowska. Wydział Mechaniczny. – Promotor: prof. dr hab. inż. Stanisław Mazurkiewicz. – Bibliogr. 123 poz., Streszcz., Summ.

Jednym z podstawowych pytań, jakie pojawia się w związku z zabiegiem wydłużania chorej kończyny, jest: jak prowadzić proces wydłużania, aby był on jak najbardziej odpowiedni dla procesu tworzenia ... więcej

Jednym z podstawowych pytań, jakie pojawia się w związku z zabiegiem wydłużania chorej kończyny, jest: jak prowadzić proces wydłużania, aby był on jak najbardziej odpowiedni dla procesu tworzenia i mineralizacji nowo powstającej tkanki kostnej. Do tego zagadnienia należy również cały szereg zagadnień dotyczących nastaw aparatu jak: dynamika zadawanej dystrakcji, naciąg wstępny drutów Kirschnera, właściwa jego konfiguracja. Aby właściwie ustalić tempo wydłużania kończyny, potrzebna jest między innymi analiza stanu odkształcenia i naprężenia w wybranych jego elementach. Analizę tę należy przeprowadzić w powiązaniu z oceną medyczną procesu wydłużania. Tematem pracy jest stworzenie i budowa dwóch systemów kontrolno-pomiarowych o transmisji i akwizycji danych typu telemetrycznego i holterowskiego, których praca przyczynia się do ograniczenia występowania różnego rodzaju powikłań i w przyszłości może znacznie przyspieszać sam proces leczenia. Jest to osiągalne dzięki możliwości ciągłej w czasie długotrwałego leczenia, kontroli pracy aparatu Ilizarowa w układzie aparat - leczona kończyna. Ważnym dopełnieniem badań klinicznych są badania symulacyjne prowadzone warunkach w laboratoryjnych. Również przeprowadzone ze szczególną starannością obliczenia numeryczne (MES) modelu układu biomechanicznego pozwalają na wzajemną weryfikację wyników pomiarów i ich wzajemne uzupełnianie. Zasadniczym celem pracy jest stworzenie komputerowego programu kontrolnego (K.P.K.) oraz budowa różnych charakterystyk biomechanicznych: eksperymentalnych, populacyjnych, klinicznych i innych, opisujących sposób sterowania procesem wydłużania kończyn. Dzięki budowie tych charakterystyk, występuje możliwość wspomagania procesu leczenia oraz optymalizacji nastaw wybranych parametrów charakterystycznych dla tej jednostki chorobowej. Komputerowy program kontrolny może natomiast służyć środowisku medycznemu podczas prowadzenia i prognozowania leczenia pacjenta dla różnych jego aspektów medycznych i technicznych nastaw. Dalszym etapem badań jest budowa bezwymiarowego wskaźnika jakości zrostu (W.J.Z.), który na każdym etapie leczenia mógłby służyć do porównywania i weryfikacji poprawności prowadzenia tego procesu.