Metoda nagrzewania i ochładzania elementów ciśnieniowych bloku energetycznego z uwagi na naprężenia cieplne : praca doktorska = [Cooling and heating method of power block pressure elements with respect ... więcej

Metoda nagrzewania i ochładzania elementów ciśnieniowych bloku energetycznego z uwagi na naprężenia cieplne : praca doktorska = [Cooling and heating method of power block pressure elements with respect to thermal stresses] / Renata Dwornicka. – Kraków, 2010. – [4], 186 k. : il. (w tym kolor.). – Politechnika Krakowska. Wydział Mechaniczny. – Promotor: dr hab. inż. Piotr Duda, prof. PK. – Bibliogr. 104 poz.

Podczas nieustalonych operacji w urządzeniach bloku energetycznego powstają wysokie naprężenia cieplne. Operacje nagrzewania i ochładzania powinny być prowadzone tak by naprężenia sumaryczne wywoływane ... więcej

Podczas nieustalonych operacji w urządzeniach bloku energetycznego powstają wysokie naprężenia cieplne. Operacje nagrzewania i ochładzania powinny być prowadzone tak by naprężenia sumaryczne wywoływane ciśnieniem i temperaturą nie przekraczały dopuszczalnych naprężeń. Optymalna zmiana temperatury medium może być wyznaczona przy użyciu niemieckiej normy kotłowej TRD 301 lub PN-EN 12952-3. Podczas procesów nieustalonych stan quasi – ustalony często nie występuje i naprężenia sumaryczne w elemencie nagrzewanym lub ochładzanym z wykorzystaniem optymalnej temperatury medium wyliczonej z norm TRD 301 lub PN-EN 12952-3 mogą przekroczyć dopuszczalne naprężenia. Autor prezentuje numeryczną metodę dla określenia optymalnej temperatury medium, która zapewnia, że maksymalne naprężenia cieplne i maksymalne naprężenia sumaryczne w każdym punkcie elementu konstrukcyjnego nie przekroczą naprężeń dopuszczalnych. Obliczenia były wykonane dla głównej zasuwy parowej. Proponowana optymalna temperatura medium składa się z początkowego skoku temperatury medium Ts i późniejszego jej wzrostu z optymalną szybkością vT, aż do osiągnięcia temperatury nominalnej. Optymalna szybkość zmiany temperatury vT jest znaleziona przy użyciu metody złotego podziału. Parametr Ts jest określany przy użyciu metody Levenberga-Marquardta. Jeśli szybkość zmiany temperatury jest za wysoka w miejscu koncentracji naprężeń mogą powstać trwałe odkształcenia, które prowadzą do pęknięć i szybkiego spadku trwałości elementu. Kiedy szybkość zmiany temperatury czynnika jest za niska, operacje uruchamiania i wyłączania kotła parowego są rozciągnięte w czasie. Optymalizacja temperatury czynnika ogranicza cieplne i sumaryczne naprężenia podczas operacji uruchamiania i wyłączania kotła parowego. Wyliczone wyniki mają duże znaczenie praktyczne, ponieważ zastosowanie ich w urządzeniach podnosi wydajność i zwiększa trwałość głównej zasuwy parowej.