Budowa form tlenkowych Re(VII) na powierzchni katalizatora Re₂O₇/Al₂O₃ wciąż jest tematem dyskusji. W pracy badano strukturę monomerycznych form Re(VII) na ... więcej

Budowa form tlenkowych Re(VII) na powierzchni katalizatora Re₂O₇/Al₂O₃ wciąż jest tematem dyskusji. W pracy badano strukturę monomerycznych form Re(VII) na powierzchni (100) i (110) γ-Al₂O₃ w warunkach bezwodnych, stosując teorię funkcjonału gęstości (DFT) oraz modele periodyczne. Wykazano, że formy diokso Re(VII) są stabilniejsze energetycznie od struktur monookso i triokso. Zgodnie z wynikami obliczeń, proponowane do tej pory zwykle w literaturze formy trioxo Re(VII) powinny być niestabilne termodynamicznie, zwłaszcza na najbardziej eksponowanej powierzchni (110). Analiza częstości drgań oscylacyjnych obliczonych dla struktur modelowych wykazała, że dwie doświadczalnie obserwowane powierzchniowe formy tlenkowe Re(VII) mogą być albo strukturami diokso o różnej geometrii, albo formami monookso i diokso.

The nature of the rhenium(VII) oxide species in Al2O3 supported perrhenate Re₂O₇ catalysts is still a subject under debate. A DFT approach with a periodic slab model has been used ... więcej

The nature of the rhenium(VII) oxide species in Al2O3 supported perrhenate Re₂O₇ catalysts is still a subject under debate. A DFT approach with a periodic slab model has been used to investigate Re(VII) monomeric species supported on the (100) and (110) γ-alumina surfaces under dehydrated conditions. A clear energetic preference for the dioxo Re(VII) surface species over the monooxo and trioxo species is shown. The most frequently proposed so far trioxo Re(VII) species are predicted to be clearly unstable, especially on the most exposed (110) surface. [...]